21 تجربه از نی نی سایت برای تغییر رفتار
تغییر رفتار، چه در خودمان و چه در فرزندانمان، یکی از چالشهای همیشگی زندگی است. در نی نی سایت، مادران بسیاری تجربیات خود را در این زمینه به اشتراک گذاشتهاند. در این پست، خلاصهای از 21 تجربه رایج و کاربردی را با شما در میان میگذاریم:
این تجربیات بیشتر بر پایه تعامل با کودکان است، اما بسیاری از آنها را میتوان در روابط با بزرگسالان نیز به کار برد.
- ✅صبر و حوصله: کلید اصلی هر تغییری، صبر و حوصله است. انتظار نداشته باشید یک رفتار ناگهان تغییر کند.
- ✅تشویق رفتارهای مثبت: به جای تمرکز بر رفتارهای منفی، رفتارهای مثبت را تشویق کنید.
- ✅نظم و قانون: ایجاد نظم و قانون مشخص و پایدار، به ایجاد حس امنیت و پیشبینیپذیری کمک میکند.
- ✅ثبات: در اجرای قوانین و روشها ثابت قدم باشید. تغییر مداوم روشها باعث سردرگمی میشود.
- ✅الگوی رفتاری مناسب: فرزندان از رفتار والدین الگوبرداری میکنند. خودتان الگوی مناسبی باشید.
- ✅گفتگو و همدلی: با فرزندان خود صحبت کنید، به حرفهایشان گوش دهید و سعی کنید احساساتشان را درک کنید.
- ✅تنبیه منطقی: در صورت لزوم، از تنبیههای منطقی و متناسب با رفتار استفاده کنید. تنبیه بدنی به هیچ وجه توصیه نمیشود.
- ✅نادیده گرفتن رفتارهای جلب توجهی: برخی از رفتارهای منفی صرفاً برای جلب توجه هستند. با نادیده گرفتن آنها، ممکن است خودبهخود متوقف شوند.
- ✅بهرهگیری از داستان و بازی: برای آموزش مفاهیم و تغییر رفتار، از داستان و بازی استفاده کنید.
- ✅مشارکت دادن فرزندان در تصمیمگیریها: به آنها اجازه دهید در تصمیمگیریهای مربوط به خودشان شرکت کنند.
- ✅تعیین محدودیتها و مرزها: محدودیتها و مرزهای مشخصی برای فرزندان تعیین کنید و آنها را به طور واضح بیان کنید.
- ✅آموزش مسئولیتپذیری: به فرزندان خود مسئولیتهایی متناسب با سنشان بدهید و آنها را تشویق کنید تا مسئولیتپذیر باشند.
- ✅تمرکز بر نقاط قوت: به جای تمرکز بر نقاط ضعف، بر نقاط قوت فرزندان خود تمرکز کنید و آنها را تقویت کنید.
- ✅بهرهگیری از جدول پاداش: برای تشویق رفتارهای مثبت، از جدول پاداش استفاده کنید.
- ✅همکاری با دیگران: در صورت نیاز، از کمک دیگران (مانند مربیان، معلمان یا مشاوران) استفاده کنید.
- ✅مراقبت از خود: والدین باید به سلامت جسمی و روحی خود نیز اهمیت دهند تا بتوانند انرژی و حوصله کافی برای تربیت فرزندان داشته باشند.
- ✅تنفس عمیق و آرامش: قبل از واکنش نشان دادن، چند نفس عمیق بکشید و سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید.
- ✅تغییر محیط: اگر محیط باعث بروز رفتار خاصی میشود، سعی کنید محیط را تغییر دهید.
- ✅جایگزینی رفتار: به جای منع یک رفتار، یک رفتار جایگزین به فرزند خود پیشنهاد دهید.
- ✅آموزش مهارتهای اجتماعی: مهارتهای اجتماعی مانند همدلی، احترام و همکاری را به فرزندان خود آموزش دهید.
- ✅داشتن برنامه روتین: داشتن برنامه روتین روزانه به بچه ها حس امنیت و آرامش می دهد و از بهانه گیری کم می کند.
این تجربیات نشان میدهند که تغییر رفتار نیازمند صبر، درک و تلاش مداوم است. هر کودکی منحصر به فرد است، بنابراین باید روشهایی را پیدا کنید که برای فرزند شما بهترین نتیجه را داشته باشند.
1. صبر و حوصله، کلید اصلی
خیلی از کاربران نی نی سایت تاکید داشتند که تغییر رفتار، به ویژه در کودکان، نیاز به صبر و حوصله فراوان دارد. نباید انتظار داشت یک شبه همه چیز درست شود. خیلیها از اینکه زود خسته میشدند و دوباره به روشهای قبلی برمیگشتند گلایه داشتند. صبور باشید و به خودتان و فرزندتان زمان بدهید. 
راه حل: نوشتن یک برنامه بلند مدت و یادآوری مداوم هدف به خودتان. مثال: اگر میخواهید عادت ناخن جویدن فرزندتان را ترک دهید، به جای دعوا کردن هر روز، به او پاداشهای کوچک برای هر روزی که ناخنهایش را نمیجود، بدهید. نتیجه: صبوری و تداوم، احتمال موفقیت را به شدت افزایش میدهد. یک کاربر نی نی سایت نوشته بود: “من دو ماه تمام هر روز با پسرم تمرین کردم تا بالاخره عادت بد دهانیش رو ترک کرد. “این نشان میدهد که پشتکار، نتیجهبخش است.
2. تشویق به جای تنبیه
اکثر کاربران نی نی سایت معتقد بودند که تشویق و پاداش برای رفتارهای مثبت، بسیار موثرتر از تنبیه برای رفتارهای منفی است. تنبیه ممکن است در کوتاه مدت جواب بدهد، اما در بلند مدت باعث ایجاد ترس و اضطراب در کودک میشود. راه حل: لیستی از پاداشهای کوچک و بزرگ تهیه کنید و متناسب با رفتار مثبت، به فرزندتان جایزه بدهید. مثال: اگر فرزندتان اتاقش را مرتب کرد، به او اجازه دهید نیم ساعت بیشتر تلویزیون تماشا کند. نتیجه: تشویق باعث ایجاد انگیزه در کودک میشود و او را ترغیب به تکرار رفتارهای مثبت میکند. کاربری نوشته بود: “وقتی دخترم کار خوبی انجام میده، براش یه استیکر خوشحال میچسبونم و بعد از یه تعداد مشخص، یه جایزه بزرگتر میگیره. “این روش تشویقی ساده و کارآمد است.
3. ثبات در رفتار
یکی از مهمترین نکات، ثبات در رفتار والدین است. اگر یک روز به فرزندتان اجازه دهید کاری را انجام دهد و روز دیگر از آن منع کنید، او گیج میشود. ثبات باعث میشود کودک بداند که چه انتظاری از او میرود و قوانین خانه چیست. نتیجه: ثبات باعث ایجاد حس امنیت در کودک میشود و او را به پیروی از قوانین ترغیب میکند. کاربر دیگری گفته بود: “مهم نیست چقدر خسته باشم، همیشه به حرفی که زدم پایبندم. اینطوری بچههام میدونن که من جدی هستم. “این نشان دهنده اهمیت ثبات در تربیت است.
4. الگوی مناسب بودن
کودکان از والدین خود الگو میگیرند. اگر میخواهید فرزندتان رفتار خاصی را داشته باشد، ابتدا خودتان باید آن رفتار را از خود نشان دهید. نمیتوان از کودک انتظار داشت مودب باشد، در حالی که والدین با صدای بلند با هم صحبت میکنند. راه حل: به رفتارهای خودتان دقت کنید و سعی کنید الگوی مناسبی برای فرزندتان باشید. مثال: اگر میخواهید فرزندتان کتاب بخواند، خودتان هم در اوقات فراغت کتاب بخوانید. نتیجه: الگو بودن برای کودک، تاثیر بسیار زیادی در شکلگیری شخصیت او دارد. کاربری نوشته بود: “من خودم دیگه جلوی بچههام غیبت نمیکنم، چون میخوام اونها هم این عادت بد رو نداشته باشن. “این یعنی درک درست از تاثیر الگویی والدین.
5. گوش دادن فعال
به صحبتهای فرزندتان با دقت گوش دهید و به او نشان دهید که به حرفهایش اهمیت میدهید.این کار باعث میشود او احساس ارزشمندی کند و با شما راحتتر صحبت کند.گوش دادن فعال به معنای قطع نکردن صحبتهای کودک، تماس چشمی برقرار کردن و پرسیدن سوالات مرتبط است.راه حل: زمان مشخصی را در روز به صحبت کردن با فرزندتان اختصاص دهید و تمام توجه خود را به او معطوف کنید.مثال: وقتی فرزندتان از مدرسه برمیگردد، از او در مورد روزش بپرسید و به حرفهایش با دقت گوش دهید.نتیجه: گوش دادن فعال باعث ایجاد رابطه صمیمانهتر بین والدین و فرزندان میشود.
یکی از کاربران نی نی سایت نوشته بود: “وقتی دخترم مشکلی داره، اول خوب به حرفاش گوش میدم، بعد سعی میکنم کمکش کنم مشکلش رو حل کنه.
“این روش به کودک کمک میکند تا احساس کند شنیده میشود.
6. بهرهگیری از داستان و بازی
تغییر رفتار از طریق داستان و بازی میتواند بسیار مؤثر باشد.کودکان به داستانها و بازیها بیشتر جذب میشوند و پیامهای آموزشی را بهتر درک میکنند.از داستانها و بازیها میتوانید برای آموزش مهارتهای اجتماعی، حل مسئله و کنترل خشم استفاده کنید.راه حل: کتابهای داستان مناسب سن فرزندتان را تهیه کنید و با او بخوانید.بازیهایی را طراحی کنید که به او کمک کند مهارتهای جدیدی یاد بگیرد.مثال: اگر میخواهید به فرزندتان یاد دهید چگونه با دیگران مهربان باشد، داستانی در مورد دوستی و مهربانی برایش تعریف کنید.
نتیجه: داستان و بازی باعث میشود کودک بدون احساس فشار، مفاهیم جدید را یاد بگیرد.
کاربری گفته بود: “من با پسرم یه بازی درست کردم که هر وقت کار خوبی انجام میده، یه امتیاز میگیره و بعد از یه تعداد امتیاز، یه جایزه میبره.“این روش بازیوار، انگیزه را افزایش میدهد.
7. تعیین قوانین مشخص و قابل فهم
قوانین خانه باید مشخص، قابل فهم و متناسب با سن کودک باشند.قوانین مبهم و پیچیده باعث سردرگمی کودک میشوند.قوانین باید به طور واضح برای کودک توضیح داده شوند و عواقب نقض آنها نیز مشخص باشد.راه حل: فهرستی از قوانین خانه تهیه کنید و آن را در جایی قرار دهید که کودک بتواند آن را ببیند.قوانین را به زبان ساده برای کودک توضیح دهید.مثال: “بعد از بازی، اسباب بازیها باید جمع شوند.” یا “قبل از غذا خوردن، باید دستها شسته شوند.“نتیجه: قوانین مشخص و قابل فهم به کودک کمک میکنند تا بداند چه انتظاری از او میرود و از چه رفتارهایی باید اجتناب کند.
یکی از مادران نی نی سایت گفته بود: “قوانین خونهمون رو نوشتیم و گذاشتیم روی در یخچال.
هر وقت بچهها قانون رو زیر پا میذارن، بهشون یادآوری میکنیم.“این روش، شفافیت قوانین را تضمین میکند.
8. توجه به نیازهای اساسی کودک
کودکانی که نیازهای اساسیشان (مانند خواب کافی، تغذیه مناسب و امنیت عاطفی) برآورده نمیشود، بیشتر احتمال دارد رفتارهای نامناسبی از خود نشان دهند. 
به نیازهای کودک توجه کنید و سعی کنید محیطی امن و آرام برای او فراهم کنید. راه حل: مطمئن شوید که فرزندتان به اندازه کافی میخوابد، غذای سالم میخورد و از حمایت عاطفی شما برخوردار است. مثال: اگر فرزندتان خسته است، او را مجبور به انجام تکالیف نکنید. اجازه دهید استراحت کند و بعد از آن به تکالیفش برسد. نتیجه: برآورده شدن نیازهای اساسی کودک، به بهبود رفتار او کمک میکند. کاربری نوشته بود: “وقتی پسرم به اندازه کافی نمیخوابه، خیلی بدقلق میشه. سعی میکنم همیشه بهش کمک کنم تا به موقع بخوابه. “این نشان دهنده اهمیت خواب کافی برای کودکان است.
9. مدیریت خشم خود
والدینی که نمیتوانند خشم خود را کنترل کنند، نمیتوانند به فرزندانشان هم یاد دهند چگونه خشم خود را مدیریت کنند.کنترل خشم والدین تاثیر مستقیم بر رفتار کودکان دارد.قبل از واکنش نشان دادن به رفتار نامناسب فرزندتان، چند نفس عمیق بکشید و سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید.راه حل: اگر احساس میکنید نمیتوانید خشم خود را کنترل کنید، از یک متخصص کمک بگیرید.روشهای مدیریت خشم را یاد بگیرید و آنها را در زندگی روزمره خود به کار ببرید.مثال: وقتی فرزندتان کار اشتباهی انجام میدهد، به جای فریاد زدن، سعی کنید با لحنی آرام با او صحبت کنید.
نتیجه: مدیریت خشم والدین، به بهبود رفتار فرزندان کمک میکند و فضایی آرام در خانه ایجاد میکند.
کاربری نوشته بود: “من قبلاً خیلی زود عصبانی میشدم، ولی الان سعی میکنم قبل از اینکه واکنش نشون بدم، آروم باشم.اینطوری بچههام هم آرومتر شدن.“این نشان دهنده تاثیر مستقیم رفتار والدین بر فرزندان است.
10. مشارکت دادن کودک در تصمیمگیریها
وقتی کودک در تصمیمگیریهای مربوط به خودش مشارکت داده میشود، احساس مسئولیت بیشتری میکند و احتمال اینکه از قوانین پیروی کند بیشتر میشود.به کودک اجازه دهید در انتخاب لباس، غذا و فعالیتهایش نظر بدهد.راه حل: در مورد موضوعاتی که به فرزندتان مربوط میشود، با او مشورت کنید و نظرش را بپرسید.به او حق انتخاب بدهید و به نظراتش احترام بگذارید.مثال: به جای اینکه به فرزندتان بگویید چه لباسی بپوشد، به او اجازه دهید از بین دو یا سه گزینه، لباس مورد علاقهاش را انتخاب کند.نتیجه: مشارکت دادن کودک در تصمیمگیریها، احساس استقلال و مسئولیتپذیری را در او تقویت میکند.
یکی از کاربران نی نی سایت گفته بود: “من همیشه از دخترم میپرسم که دوست داره برای شام چی بخوریم.
اینطوری احساس میکنه که نظرش برام مهمه.“این روش به کودک احساس ارزشمندی میدهد.
11. تمرکز بر نقاط قوت
به جای تمرکز بر نقاط ضعف فرزندتان، بر نقاط قوت او تمرکز کنید و او را تشویق کنید تا استعدادهایش را شکوفا کند. تشویق و تحسین، انگیزه کودک را برای تلاش بیشتر افزایش میدهد. راه حل: لیستی از نقاط قوت فرزندتان تهیه کنید و به او یادآوری کنید که در چه زمینههایی استعداد دارد. او را تشویق کنید تا در این زمینهها فعالیت کند. مثال: اگر فرزندتان نقاشی خوبی میکشد، او را در کلاس نقاشی ثبت نام کنید. نتیجه: تمرکز بر نقاط قوت، اعتماد به نفس کودک را افزایش میدهد و او را به تلاش بیشتر ترغیب میکند. کاربری نوشته بود: “من همیشه به پسرم میگم که خیلی باهوشه و میتونه هر کاری رو یاد بگیره. اینطوری اعتماد به نفسش خیلی بالا رفته. “این نشان دهنده تاثیر مثبت تشویق بر اعتماد به نفس است.
12. اهمیت به بازی و سرگرمی
بازی و سرگرمی برای رشد و تکامل کودکان ضروری است. بازی به کودک کمک میکند تا مهارتهای اجتماعی، شناختی و عاطفی خود را توسعه دهد. برای فرزندتان زمان کافی برای بازی و سرگرمی در نظر بگیرید. راه حل: هر روز زمانی را به بازی کردن با فرزندتان اختصاص دهید. او را تشویق کنید تا با دوستانش بازی کند و فعالیتهای سرگرم کننده انجام دهد. مثال: با فرزندتان توپ بازی کنید، داستان بخوانید یا به پارک بروید. نتیجه: بازی و سرگرمی به کودک کمک میکند تا احساس شادی و رضایت داشته باشد و رفتارهای نامناسب کمتری از خود نشان دهد. یکی از مادران نی نی سایت گفته بود: “وقتی پسرم خیلی بیقراره، باهاش بازی میکنم. بعد از بازی آرومتر میشه. “این نشان دهنده تاثیر مثبت بازی بر رفتار کودکان است.
13. تعیین حد و مرزها
تعیین حد و مرز برای کودکان ضروری است. حد و مرزها به کودک کمک میکنند تا بداند چه رفتارهایی قابل قبول و چه رفتارهایی غیرقابل قبول هستند. حد و مرزها باید مشخص، قابل فهم و متناسب با سن کودک باشند. راه حل: فهرستی از حد و مرزهای خانه تهیه کنید و آن را به طور واضح برای کودک توضیح دهید. عواقب نقض حد و مرزها را نیز مشخص کنید. مثال: “نباید به دیگران آسیب برسانی. ” یا “نباید بدون اجازه وسایل دیگران را برداری. “نتیجه: حد و مرزها به کودک کمک میکنند تا رفتارهای خود را کنترل کند و مسئولیتپذیرتر شود. کاربری نوشته بود: “من به بچههام یاد دادم که نباید به کسی دروغ بگن. اگه دروغ بگن، یه هفته اجازه ندارن تلویزیون تماشا کنن. “این نشان دهنده اهمیت تعیین حد و مرز برای رفتارهای نامناسب است.
14. توجه به علایق کودک
به علایق فرزندتان توجه کنید و او را تشویق کنید تا در زمینههای مورد علاقهاش فعالیت کند.این کار باعث میشود او احساس رضایت و شادی داشته باشد و انگیزه بیشتری برای یادگیری پیدا کند.اگر فرزندتان به موسیقی علاقه دارد، او را در کلاس موسیقی ثبت نام کنید.اگر به ورزش علاقه دارد، او را تشویق کنید تا در یک تیم ورزشی عضو شود.راه حل: با فرزندتان صحبت کنید و از او بپرسید که به چه چیزهایی علاقه دارد.او را تشویق کنید تا در این زمینهها فعالیت کند و از او حمایت کنید.
مثال: اگر فرزندتان به حیوانات علاقه دارد، او را به باغ وحش ببرید یا یک حیوان خانگی برایش بخرید.
نتیجه: توجه به علایق کودک، احساس رضایت و شادی را در او افزایش میدهد و انگیزه بیشتری برای یادگیری پیدا میکند.یکی از مادران نی نی سایت گفته بود: “دخترم عاشق رقصیدنه.من اونو تو کلاس رقص ثبت نام کردم و الان خیلی خوشحاله.“این نشان دهنده تاثیر مثبت توجه به علایق کودک است.
15. بهرهگیری از روشهای مثبت انضباط
به جای بهرهگیری از تنبیه بدنی و کلامی، از روشهای مثبت انضباط استفاده کنید.روشهای مثبت انضباط شامل تشویق، پاداش، محروم کردن از امتیازات و توضیح دادن است.روشهای مثبت انضباط به کودک کمک میکنند تا یاد بگیرد چگونه رفتارهای خود را کنترل کند و مسئولیتپذیرتر شود.راه حل: به جای تنبیه کردن فرزندتان، او را تشویق کنید و به او پاداش دهید.اگر کار اشتباهی انجام داد، او را از امتیازات محروم کنید و برایش توضیح دهید که چرا رفتارش اشتباه بوده است.مثال: اگر فرزندتان تکالیفش را به موقع انجام داد، به او اجازه دهید نیم ساعت بیشتر تلویزیون تماشا کند.
اگر کار اشتباهی انجام داد، او را از بازی کردن با دوستانش محروم کنید.
نتیجه: روشهای مثبت انضباط به کودک کمک میکنند تا یاد بگیرد چگونه رفتارهای خود را کنترل کند و مسئولیتپذیرتر شود.کاربری نوشته بود: “من هیچ وقت بچههام رو کتک نمیزنم.وقتی کار اشتباهی میکنن، باهاشون صحبت میکنم و براشون توضیح میدم که چرا کارشون اشتباه بوده.“این نشان دهنده اهمیت بهرهگیری از روشهای مثبت انضباط است.
16. عدم مقایسه با دیگران
هرگز فرزندتان را با دیگران مقایسه نکنید.هر کودکی ویژگیها و استعدادهای خاص خود را دارد.مقایسه کردن باعث میشود کودک احساس بیارزشی کند و اعتماد به نفسش کاهش یابد.به جای مقایسه کردن، فرزندتان را تشویق کنید تا با خودش رقابت کند و تلاش کند هر روز بهتر از دیروز باشد.راه حل: به جای مقایسه کردن فرزندتان با دیگران، بر نقاط قوت او تمرکز کنید و او را تشویق کنید تا استعدادهایش را شکوفا کند.مثال: به جای اینکه به فرزندتان بگویید “چرا مثل دوستت نمره خوب نمیگیری؟”، به او بگویید “میدونم که میتونی بهتر از این باشی.
تلاش کن و حتماً موفق میشی.
“نتیجه: عدم مقایسه با دیگران، اعتماد به نفس کودک را افزایش میدهد و او را به تلاش بیشتر ترغیب میکند.یکی از مادران نی نی سایت گفته بود: “من هیچ وقت دخترم رو با دخترخالهش مقایسه نمیکنم.هر دوشون استعدادهای خاص خودشون رو دارن.“این نشان دهنده اهمیت عدم مقایسه با دیگران است.
17. انعطافپذیری
در تغییر رفتار فرزندتان، انعطافپذیر باشید و آماده تغییر برنامهها باشید.هر کودکی با دیگری متفاوت است و ممکن است روشی که برای یک کودک جواب میدهد، برای کودک دیگر جواب ندهد.اگر روشی که استفاده میکنید جواب نمیدهد، از امتحان کردن روشهای جدید نترسید.راه حل: به فرزندتان توجه کنید و ببینید چه روشهایی برای او مؤثرتر هستند.از امتحان کردن روشهای جدید نترسید و آماده تغییر برنامهها باشید.مثال: اگر پاداش دادن به فرزندتان برای رفتارهای خوبش جواب نمیدهد، سعی کنید از روشهای دیگری مانند تشویق کلامی یا محروم کردن از امتیازات استفاده کنید.
نتیجه: انعطافپذیری به شما کمک میکند تا روشهای مؤثرتری برای تغییر رفتار فرزندتان پیدا کنید.
کاربری نوشته بود: “من اول فکر میکردم تنبیه کردن بهترین راه برای تربیت بچههامه، ولی بعداً فهمیدم که تشویق کردن خیلی مؤثرتره.“این نشان دهنده اهمیت انعطافپذیری در تربیت است.
18. همدلی با کودک
سعی کنید با فرزندتان همدلی کنید و خود را جای او بگذارید.این کار به شما کمک میکند تا درک کنید که چرا او رفتارهای خاصی از خود نشان میدهد و چگونه میتوانید به او کمک کنید تا رفتارش را تغییر دهد.وقتی فرزندتان ناراحت است، به او بگویید که درکش میکنید و در کنارش هستید.راه حل: به صحبتهای فرزندتان گوش دهید و سعی کنید احساساتش را درک کنید.به او بگویید که درکش میکنید و در کنارش هستید.مثال: اگر فرزندتان از اینکه در امتحان نمره خوبی نگرفته است ناراحت است، به او بگویید “میدونم که خیلی ناراحتی، ولی اشکالی نداره.
دفعه بعد تلاش کن و حتماً موفق میشی.
“نتیجه: همدلی با کودک، رابطه شما را با او قویتر میکند و به او کمک میکند تا احساس کند که درک میشود و مورد حمایت قرار میگیرد.یکی از مادران نی نی سایت گفته بود: “من همیشه سعی میکنم خودمو جای بچههام بذارم و ببینم اونا چه حسی دارن.اینطوری بهتر میتونم کمکشون کنم.“این نشان دهنده اهمیت همدلی با کودک است.
19. ایجاد محیطی امن و آرام
کودکان در محیطهای امن و آرام بهتر رشد میکنند و رفتارهای بهتری از خود نشان میدهند.سعی کنید محیطی در خانه ایجاد کنید که فرزندتان در آن احساس امنیت، آرامش و حمایت کند.از ایجاد تنش و درگیری در خانه خودداری کنید.راه حل: سعی کنید محیطی آرام و دلپذیر در خانه ایجاد کنید.از ایجاد تنش و درگیری در حضور فرزندتان خودداری کنید.به او نشان دهید که دوستش دارید و از او حمایت میکنید.مثال: برای فرزندتان یک اتاق آرام و دنج ایجاد کنید که بتواند در آن استراحت کند و بازی کند.در زمانهایی که استرس دارید، از جر و بحث کردن با همسرتان در حضور فرزندتان خودداری کنید.
نتیجه: ایجاد محیطی امن و آرام، به بهبود رفتار فرزندتان کمک میکند.
کاربری نوشته بود: “من سعی میکنم همیشه تو خونه یه فضای آروم و صمیمی ایجاد کنم.اینطوری بچههام هم آرومتر و خوشحالترن.“این نشان دهنده اهمیت ایجاد محیطی امن و آرام است.
20. مشاوره با متخصص
اگر در تغییر رفتار فرزندتان با مشکل مواجه هستید، از مشاوره با یک متخصص کمک بگیرید.یک روانشناس کودک میتواند به شما کمک کند تا علت رفتارهای نامناسب فرزندتان را پیدا کنید و روشهای مؤثرتری برای تغییر آنها یاد بگیرید.از مراجعه به روانشناس کودک خجالت نکشید.راه حل: با یک روانشناس کودک تماس بگیرید و وقت مشاوره بگیرید.به او تمام اطلاعات مربوط به رفتار فرزندتان را بدهید و از او راهنمایی بخواهید.مثال: اگر فرزندتان بیش فعال است، به یک روانشناس کودک مراجعه کنید تا او را ارزیابی کند و روشهای درمانی مناسب را به شما پیشنهاد دهد.
نتیجه: مشاوره با متخصص میتواند به شما کمک کند تا روشهای مؤثرتری برای تغییر رفتار فرزندتان پیدا کنید.
یکی از مادران نی نی سایت گفته بود: “من خیلی خوشحالم که پیش یه روانشناس کودک رفتم.اون خیلی به من کمک کرد تا بفهمم مشکل دخترم چیه و چطوری میتونم کمکش کنم.“این نشان دهنده اهمیت مشاوره با متخصص است.
21. فراموش نکردن عشق و محبت
در تمام مراحل تغییر رفتار فرزندتان، عشق و محبت را فراموش نکنید.به فرزندتان نشان دهید که دوستش دارید و از او حمایت میکنید.عشق و محبت، پایهی اصلی تربیت است.به فرزندتان بغل کنید، به او بگویید که دوستش دارید و به او نشان دهید که به او افتخار میکنید.راه حل: هر روز به فرزندتان عشق و محبت خود را نشان دهید.او را بغل کنید، به او بگویید که دوستش دارید و به او نشان دهید که به او افتخار میکنید.مثال: هر شب قبل از خواب، فرزندتان را بغل کنید و برایش قصه بخوانید.
در طول روز، به او بگویید که به او افتخار میکنید و به او ایمان دارید.
نتیجه: عشق و محبت، پایهی اصلی تربیت است و به کودک کمک میکند تا احساس امنیت، آرامش و شادی کند.کاربری نوشته بود: “مهم نیست چقدر سرگرم باشم، همیشه برای بغل کردن و بوسیدن بچههام وقت دارم.اونا تمام زندگی منن.“این نشان دهنده اهمیت عشق و محبت در تربیت است.
